نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• عبدالمهدی عباس لفته
• محمد رضا ذوالفقار دیدنی

گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی بخش فیزیولوژی ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه ارومیه

چکیده

اهداف: آیریزین مایوکینی است که به نظر می رسد بافت چربی سفید را به بافت چربی قهوه ای تبدیل می کند. هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات تداومی در آب و تمرینات تناوبی با شدت بالا(HIIT) بر میزان آیریزین خون بازیکنان بوکس می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه 30 مرد بوکسور با حداقل دو سال سابقه تمرین مداوم با میانگین سنی(26/51±3/15) و شاخص توده بدنی(25/86±5/38) از بین ورزشکاران فعال رشته بوکس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تمرینات تداومی و تمرینات HIIT تقسیم شدند و هر گروه تمرینات خود را به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. قبل و بعد از هشت هفته تمرینی نمونه گیری خونی انجام شد و میزان آیریزین سرمی با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. تغییرات برون گروهی با استفاده از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی(Mixed Anova)و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری p˂0/05 مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: سطح سرم آیریزین در گروه تمرینات تداومی(P=0/015) و تناوبی شدید(P=0/006) نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت هر چند بین دو گروه تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد(P=0/955).

نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان می دهد که انجام فعالیت های ورزشی تداومی و HIIT می تواند منجر به افزایش سطوح آیریزین و در نتیجه کاهش درصد چربی بدن شود. هر چند هیچ کدام از برنامه های تمرینی بر دیگری برتری نداشت.

کلیدواژه‌ها

• تمرینات تداومی
• تمرینات تناوبی با شدت بالا
• آیریزین