نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مصطفی بابائی نژاد ¹
• محمد تاجیک ¹
• علی حسین آبادی ²

¹ گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

² گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

سابقه و هدف: فاکتور بازدارنده لوسمی (LIF) میوکینی است که تحت تاثیر اضافه وزن قرار می گیرد. هدف از این مطالعه تأثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر بیان ژن عضلانی LIF در موش های صحرایی تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 32 موش صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه کنترل سالم، کنترل چاق، چاق+ ورزش هوازی و چاق+ تمرین مقاومتی تقسیم شدند. تمرین به مدت 4 هفته با شدت هوازی متوسط (50 تا 65 درصد VO2max) انجام شد. برای تمرین مقاومتی نیز موش‌ها برای بالا رفتن از نردبان آموزش داده شدند (ارتفاع 110 سانتی‌متر، شیب 80 درصد و فاصله بین میله‌های نردبان 2 سانتی‌متر) که بر اساس تعیین حداکثر یک تکرار است. یک رژیم غذایی پرچرب با 40 درصد چربی، 13 درصد پروتئین و 47 درصد کربوهیدرات تهیه شد و تا زمانی که موش ها به محدوده چاقی رسیدند ادامه یافت. نمونه بافت از عضله گلوتئوس گرفته شد.

یافته‌ها: بیان LIF در گروه کنترل چاق نسبت به گروه کنترل سالم افزایش معنی‌داری داشت (039/0=P). بیان LIF در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل چاق کاهش معنی‌داری داشت (046/0=P). تفاوت معنی داری بین گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل چاق وجود نداشت (P=0.059). تفاوت معنی داری بین دو گروه تمرین هوازی و مقاومتی از نظر FSTL-1 وجود داشت (042/0=P).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین مقاومتی در مقایسه با ورزش هوازی تأثیر بیشتری بر بیان LIF در عضلات نمونه‌های چاق دارد.

کلیدواژه‌ها

• تمرین
• فاکتور بازدارنده لوسمی
• رژیم غذای چرب