تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن miR-195 در بافت قلب موش‌های صحرایی نژاد ویستار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، ایران

2 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

3 دانشیار گروه علوم پایه انشک ه دامپزشکی انشگاه تبریز تبریز ایران

10.22098/rsph.2024.14518.1031

چکیده

مقدمه: مجموعه قابل توجهی از شواهد از نقش محافظتی تمرین ورزشی در قلب-عروق حمایت می‌کند. بنابرین هدف از این تحقیق حاضر بررسی اثرات تمرین هوازی بر بیانmiR-195 در بافت قلب موش‌های صحرایی نژاد ویستار بود.

روش‌پژوهش: 12 سر موش‌ صحرایی نر نژاد ویستار سن هشت هفته و میانگین وزن 21±253 گرم و به طور تصادفی به دو گروه 1) کنترل ، 2) تمرین هوازی تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با محرک صوتی با سرعت 5-24 متر در دقیقه برای 10-60 دقیقه، پنج روز در هفته برای هشت هفته بود. 48 پس از اخرین جلسه تمرینی، تمام موش‌ها با محلول کتامین زایلازین بیهوش شدند و قلب و نمونه خون از موش‌ها گرفته شد. سطح بیان miR-195 در بافت قلبی با استفاده از Real-time PCR اندازه گیری شد. آز آزمون آماری تی مستقل با استفاده از نرم-افزار SPSS در سطح معنی‌داری 05/0≥P استفاده شد.

نتایج: یافته‌های آماری برای مقادیر بیان ژن miR-195 نشان داد که اجرای پروتکل تمرینی هوازی باعث افزایش در بیان ژن miR-195 در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0=p).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که افزایش بیان ژن miR-195 از طریق تمرینات هوازی باعث کاهش در بیان ایزوفوم‌های کلاژن‌ شود. نیز این افزایش miR-195 در هایپرتروفی فیزیولوژیک ناشی از تمرین هوازی مستقیم در تنظیم ماتریکس خارج سلولی نقش دارد.

کلیدواژه‌ها