نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• الناز رضایی ¹
• معرفت سیاه کوهیان ²
• بهار سلجوقی برنحی ¹

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀعلوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

² استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه تأثیر یک جلسه تمرین پلاریزه و هوازی بر شاخص‌های التهابی ازجمله سطح پروتئین واکنشی c و کراتین فسفوکیناز در دختران فعال بود.
جامعه هدف این تحقیق، شامل دانشجویان دختر فعال دانشگاه محقق اردبیلی در محدوده سنی 18 تا 26 سال بود که از نظر جسمانی فعال بوده و سابقه حداقل 6 ماه تمرین ورزشی در سطح متوسط را داشتند، که به‌طور تصادفی در سه گروه تمرین هوازی، تمرین پلاریزه و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل یک جلسه تمرینات پلاریزه با 90 و 70 % ضربان قلب بیشینه و تمرینات هوازی با 70% ضربان قلب بیشینه بود. سطح CRP با استفاده از کیت Gptec-Belgium و CPK با استفاده از کیت Biorex fars-Iran اندازه‌گیری شدند.داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و در سطح معناداری5 0/0>P تحلیل شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد که یک جلسه تمرین هوازی در دختران فعال و جوان اثر افزایشی بر سطوح CPK و اثر کاهشی برسطوح CRP دارد. (0.001=P) (0.005=P) ورزش پلاریزه تاثیرات معنی دار برسطوح CRP نداشت. (0.33=P) اما باعث افزایش سطوح CPK شد. (0.001=P)
احتمالا یک جلسه تمرین هوازی اثر افزایشی بر سطوح CPK و اثر کاهشی برسطوح CRP دارد. ورزش پلاریزه تاثیرات متفاوتی بر شاخص‌های زیستی بدن دارد. عدم تغییر معنی‌دار سطوح CRP نشان‌دهنده التهاب پایین مرتبط با این نوع ورزش است، در حالی که افزایش سطوح CPK بازتابی از استرس عضلانی و تطبیق بدن با شدت تمرینات است.به نظر می رسد کوتاه تر بودن زمان تمرینات پلاریزه امتیاز مثبتی برای این روش تمرینی باشد.

کلیدواژه‌ها

• تمرین هوازی
• تمرین پلاریزه
• شاخص های التهابی