اثر تمرینات هوازی تناوبی و تداومی بر شاخص های آنژیوژنز در افراد سالمند دارای اضافه وزن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه تخصصی تربیت بدنی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.

2 گروه تخصصی تربیت بدنی، واحد هیدج، دانشگاه آزاد اسلامی، هیدج، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرینات هوازی تناوبی و تداومی بر شاخص‌های فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و نیتریک اکساید در افراد سالمند دارای اضافه‌وزن بود.

روش تحقیق: از بین سالمندان مقیم آسایشگاه کهریزک 47 نفر به صورت داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شده و به صورت تصادفی به 3 گروه تمرین هوازی تناوبی (17/3 ± 42/66 سال، 16 نفر) گروه تمرین هوازی تداومی (59/4 ± 13/65 سال، 15 نفر) و گروه کنترل (73/5 ± 81/67 سال، 16 نفر) تقسیم شدند. ابتدا از آزمودنی‌ها خونگیری اولیه به عمل آمد و 48 ساعت بعد آزمودنی‌های گروه‌های تجربی تمرینات هوازی را به دو روش تداومی و تناوبی به مدت 6 هفته انجام داده و گروه کنترل به فعالیت‌های عادی خود ادامه دادند. 24 ساعت پس از اتمام دوره تمرینی مجددا از آزمودنی‌ها خونگیری به عمل آمد.

یافته‌ها: نتایج آزمون آماری T-وابسته نشان داد که متغیرهای مورد مطالعه در هیچ یک از گروه‌ها متعاقب 6 هفته دوره تمرینی تغییر معنی‌داری نداشته است (05/0≤p). همچنین، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه در گروه‌های مورد بررسی نشان داد که بین تغییرات فاکتور رشد اندوتلیال عروقی گروه‌های تمرین تناوبی، تداومی و گروه کنترل متعاقب 6 هفته دوره تمرینی اختلاف معنی‌داری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر به نظر می‌رسد پروتکل تمرینی مورد استفاده از نظر شدت و همچنین، مدت‌زمان 6 هفته برای ایجاد شرایط آنژیوژنز در آزمودنی‌های دارای اضافه‌وزن کافی نبوده و برای مشاهده تغییرات به پروتکل تمرینی با شدت بالاتر و مدت‌زمان بیش از 6 هفته نیاز است.

کلیدواژه‌ها