نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران
چکیده
مقدمه: چاقی و اضافه وزن یک مشکل عمده بهداشت عمومی است که اثرآن در وقوع بیماریهای مزمنی مانند بیماریهای قلبی- عروقی و اختلات متابولیکی به خوبی اثبات شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی بر آمادگی هوازی و ترکیب بدن افراد دارای اضافه وزن بود.
مواد و روشها: 32مرد دارای اضافه وزن با محدوده سنی 20 تا 25 سال به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش سه ماه تمرین هوازی با ۶۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه انجام دادند. ترکیب بدن با استفاده از (دستگاه IOI- 570 ساخت کره جنوبی) و میزان Vo2max با استفاده از دستگاه نوارگردان Cosmos)) و دستگاه گاز آنالیزور Cortex Meta max) آلمان) اندازهگیری شد. برای ارزیابی داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس، t وابسته و مستقل با نرم افزار SPSS در سطح معنی داری ( 05/0 p ≤) استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد درصد چربی(P.B.F)، وزن چربی(F.M)، محیط شکم(A.C)، در گروه آزمایش کاهش، ولی وزن خالص بدن(L.B.M)، بافت نرم بدن(S.L.M)، میزان متابولیسم پایه (B.M.R) اکسیژن مصرفی بیشینه (ml.kg.mi) و تهویه دقیقه ای (L/M) افزایش معنی داری داشت( 05/0 p ≤).
نتیجهگیری: انجام تمرینات تداومی با شدت 60 تا 75 در صد ضربان قلب بیشینه با تکرار سه بار در هفته در افراد اضافه وزن، با کاهش وزن چربی، درصد چربی بدن و افزایش بافت خالص بدن، بافت نرم بدن و ظرفیت هوازی همراه میباشد.
کلیدواژهها