نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل. ایران
2 دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3 1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
4 دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
5 دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده
هدف: فعالیت مقاومتی با شیوههای نوین تمرینی مانند محدودیت جریان خون که بیشتر با شدت پایین انجام میشود، پاسخها و تأثیرات فیزیولوژیکی متفاوتی را به دنبال دارد. سازگاریهایی مانند افزایش توده عضلانی، افزایش قدرت و استقامت عضلانی، افزایش متابولیتهای عضلانی، افزایش ترشح عوامل رگزا و همچنین افزایش مقادیر هورمونهای آنابولیک مانند هورمون رشد و عامل رشد شبه انسولین - 1 در نتیجه انجام این تمرینات گزارش شده است. به دلیل انجام این تمرینات با شیوههای مخلتف مانند اجرای تمرینات استقامتی با محدودیت جریان خون و اجرای تمرینات به صورت حاد و مزمن، مطالعات دیگر نتایج ضد و نقیضی را گزارش کردهاند. مطالعه تأثیر فعالیت ورزشی با محدودیت جریان خون همیشه بحث برانگیز بوده است و هنوز تأثیر تمرینات ورزشی با محدودیت جریان خون بصورت کامل مشخص نشده است. همین کمبود اطلاعات است که انجام مطالعات بعدی در زمینه تعیین تأثیر فعالیت ورزشی با محدودیت جریان خون را بر پاسخ-های فیزیولوژیکی و عملکرد ورزشی حائز اهمیت میکند. روش کار: این مطالعه با هدف بررسی برخی از سازگاریهای هورمونی تمرینات با محدودیت جریان خون، تعداد 30 عدد مقاله پژوهشی را که از پایگاههای معتبر علمی تهیه شدهاند را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و نتیجه گیری میکند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، تمرینات با محدودیت جریان خون احتمالاً روش مناسبی برای افزایش سطوح هورمون رشد، عامل رشد شبه انسولین-1، لاکتات، عامل رشد عروقی مشتق از اندوتلیال و دستیابی به سازگاریهای مثبت تمرینی باشد.
کلیدواژهها